Jan Honekamp
Meerdere malen heb ik op de Nieuwendammerdijk gefietst. Op dit dunne strookje van rust en landelijkheid vergeet ik de gejaagdheid van de binnenstad, terwijl ik me vergaap aan de monumentale pandjes. Waarom zou ik niet het Amsterdam Museum als excuus gebruiken om nog een keer de drukte te ontvluchten en me rond te wanen in dit pittoreske gedeelte van Amsterdam?
Aldus, toog ik op de fiets, nam ik het pontje en hopte ik naar de Dijk.
Een winkeltje moest ik vinden. Maar die waren er niet, totdat ik op het midden van mijn rit een lijstenmakerij tegenkwam.
De eigenaar, Jan Honekamp, is een geboren en getogen Nieuwendammer. Vanaf 1958 bezat zijn vader deze winkel al. 'Wij woonden ernaast en daar woon ik nu ook. In die tijd was er op de Dijk veel bedrijvigheid', zegt Jan. 'Er woonden hier veel ondernemers, maar ook arbeiders. De scheepswerven, industrie en winkeliers zorgden voor aardig wat fietsverkeer.' Vanaf 1968 begon dat langzamerhand te veranderen; het winkelcentrum Buikslotermeerplein werd gebouwd. Tegelijkertijd begon de scheepsbouwindustrie te verdwijnen. Een periode van versloebering volgde: De winkeliers die voor de sociale cohesie zorgden, vertrokken naar het winkelcentrum. En de crisis raakte ook de bewoners van de dijk in hun portemonnee.
In de tussen tijd ging Jan economie studeren om accountant te worden. 'Naderhand ontdekte ik dat ik eigenlijk iets anders wilde doen, aldus Jan. Iets creatiefs waarbij hij met zijn handen kon werken met een sociaal element erbij, sprak hem meer aan. En zo geschiedde; hij ging in de leer bij zijn vader, waar hij het lijstenmakersvak onder de knie kreeg. Van iemand anders leerde hij het restaureren van schilderijen, waaronder het schoonmaken van het doek en het behandelen van scheuren. In 1981 nam hij de winkel over. Hier heeft hij tot 1995 gezeten, totdat ook hij als laatste der Mohikanen naar het winkelcentrum vertrok. Tien jaar later is hij wegens de kosten en zijn heimwee naar de dorpse sfeer teruggekeerd.
'Het dorpse. 'Dat is één van de redenen dat mensen naar deze buurt willen verhuizen. Er wordt hier nog een praatje gemaakt. Iedereen kent elkaar', zegt Jan. Vanaf de jaren '80 is de populatie veranderd; er zijn er steeds meer hoogopgeleide mensen komen wonen. Ook al zijn er bijna geen winkels meer en zijn de meeste inwoners hier niet meer geboren met een tante en oma verderop, toch is er een gevoel van verbondenheid.
Vanwege het restauratiewerk heeft Jan een grote klantenkring opgebouwd die zelfs tot ver buiten Amsterdam reikt.
Maar Jan kan niet stilzitten en doet nog veel meer. Naast zijn lijstenwinkel heeft hij zijn schilderatelier met o.a. zelfgemaakt werk en aan de overkant van de straat ligt zijn fietsenwinkel waar hij ook fietsen verhuurt. Daarbij heeft hij het mannenkoor van de buurt opgericht. Dit koor zingt ook op hun jaarlijkse buurtfeest ter ere van 'de slag om Nieuwendam'; een viering van de overwinning op Spanje. Het heeft zelfs een eigen buurtlied:
´De ene die werd er geboren. De ander die kwam er terecht. Maar ze hebben hun hartje verloren. En gezamenlijk laten ze horen: Ze zijn aan hun plekkie gehecht.´
´Benoorden ‘t IJ ligt ’t dorpje van mij. Aan ’t haventje heb ik m’n huisje. Dat historische oord, is uniek in z’n soort!´
Jan Honekamp
Lijstenmaker, galeriehouder, eigenaar fietsenwinkel
Nieuwendammerdijk 215
Amsterdam