Svitlana: een vast gezicht in de Van der Pekstraat.

Het eerste wat Svitlana zich herinnerde was de feestelijke opening van de Van der Pekstraat 2. Toen heeft ze kennis gemaakt met een hoop mensen. Ze kan zich herinneren dat Peter Faber aanwezig was, een erg grappige man, die leuke anekdotes over zijn jeugd hier in deze buurt vertelde. Ook heeft ze toen de hand geschut met de directeur van het Amsterdam Museum, Paul Spies. De opening was erg gezellig en er waren veel hapjes en drankjes. Ymere overhandigde de sleutel aan Paul, dat was een belangrijk moment. En toen kwam de eerste dag. Svitlana weet nog goed dat ze toen met Judith Sack stond. De eerste dagen kwamen er veel buurtbewoners langs die nieuwsgierig waren. Er werd veel kennis gemaakt, ook met de buurtregisseur. Dus het was vrij druk allemaal. 

Sindsdien heeft Svitlana een paar keer per week in de locatie gestaan. Daardoor heeft ze met heel veel verschillende mensen gewerkt. Het halve museum kent Svitlana nu. Ook doordat er wel eens vergaderd werd in de locatie. Svitlana heeft goede herinneringen aan de samenwerking met Paul Spies. Paul had hier een paar maanden geleden een vergadering en zei tegen de aanwezigen dat Svitlana zijn kameraad was. Svitlana wist niet wat het woord betekende en keek meteen stiekem in de keuken in haar woordenboek. Kameraad stond er echter niet in, dus ze had geen idee wat Paul bedoelde. Thuis vroeg ze het meteen aan haar zoon en die zei dat het vriend betekende. Svitlana was opgelucht.

Svitlana heeft ook veel maatschappelijke stages/reminiscentiebijeenkomsten meegemaakt. Ze vindt het erg leuk dat oude mensen in gesprek gaan met pubers van de middelbare school. Svitlana luisterde altijd erg aandachtig en vond de verhalen heel interessant. Ook heeft ze vaak foto's gemaakt bij de activiteiten. Leuke activiteiten waren ook die met kinderen. Ze waren vaak wel heel erg druk, maar wel heel leuk. 

Svitlana vindt het erg grappig dat hier al verschillende Russische mensen zijn langsgekomen. Die wonen in de buurt en die wisten niet dat Svitlana Russisch was. Dat vond ze erg leuk, ze kon in het Russisch alles vertellen over de buurtwinkels en het project. Ze heeft die mensen ook meteen naar het museum gestuurd. Svitlana kende amper Russische mensen, maar sinds ze hier werkt nu een stuk meer.

Kortom, Svitlana vindt dat je een hoop meemaakt in de Buurtwinkel Noord en zal het erg gaan missen als het project is afgelopen.