De Gruyter op het Zonneplein en van der Pekstraat

Buurtwinkels

Als ik het woord buurtwinkel hoor denk ik meteen aan Blees, Klik, Kist en Janus. "Wie zijn dat", zult u zeggen? Blees was een kruidenierswinkeltje, Klik een winkel in huishoudelijke artikelen, Kist de groentenman en Janus onze bakker. Deze vier buurtwinkels, met een melkboer in de familie, bevonden zich in het laatste stuk van de Van der Hoopstraat, bij de Van Hallstraat, waar we woonden. Zij hielden ons in leven. Je hoefde niet ver te lopen om de noodzakelijke boodschappen te doen. Luxe was uit den boze. De behoefte om nu eens lekker te gaan winkelen was niet aanwezig. Je haalde wat je nodig had en dat was het.

Grootgrutters

Dat veranderde aarzelend met de komst van een grootgruttersbedrijf, genaamd 'De Gruyter'. Gelijk met concurenten kruideniers als 'Albert Heijn', 'Simon de Wit', 'De Spar', 'Sperwer' en 'De Vana'. De eerste jaren waren dat bedieningszaken en later in de vorm van zelfbediening. Met de komst van deze winkels veranderde het hele boodschappenpatroon. Je ging vanaf nu winkelen. Persoonlijk vind ik het niet zo nodig om te winkelen maar mijn vrouw denkt daar heel anders over. Daar wind ik me niet over op. Vrouwen worden in dat opzicht nooit als mannen, dus laat ze winkelen. Als ze mij maar gewoon laat halen wat ik nodig heb?

Toen ik mijn vrouw ontmoette werkte ze al een tijdje in een winkel van De Gruyter. Eerst op het Zonneplein en later in de Van der Pekstraat in Amsterdam-noord. Zij was voor mij het snoepje van de week bij De Gruyter. Dat beeld raak je niet meer kwijt of je wilt het niet meer kwijt raken.

Aanpassen

Als ik nu om mij heen kijk zie ik bijna geen enkele oude buurtwinkel meer. Dat is voor mij en mijn generatie heel vervelend. Ons aanpassen aan deze geheel nieuwe situatie was niet zo makkelijk. In plaats van voor de toonbank te vragen naar een artikel moest je het zelf maar opzoeken in de vakken. Maar dat zal voor de komende generaties eenzelfde beeld geven. Zij zullen het zeer vervelend vinden als zij om zich heen kijken en geen enkele supermarkt meer ontdekken, en alles via internet moeten kopen. Ik vraag me wel eens af waar dat allemaal naar toe moet? Tegen de stroom in zie ik ook een trend om weer naar de aloude buurtwinkel terug te gaan. Maar dat zal wel een utopie zijn. Aanpassen doe ik dan alleen nog als de euro in een gulden veranderd.